Przejdź do głównej zawartości

Mariola Palczewska

Mariola Palczewska, uczennica prof K.Wiłkomirskiego oraz prof A.Orkisza jest laureatką wielu konkursów międzynarodowych, solistką, kameralistką, muzykiem orkiestrowym oraz pedagogiem.

Jako muzyk kameralista-solista koncertowała z Polską Orkiestrą Kameralną (pod dyr J.Maksymiuka). Potem, będąc asystentem na Akademii Muzycznej w Warszawie, przez wiele lat pracowała w Filharmonii Narodowej, współpracowała m.in z Polską Orkiestrą Radiową, Polska Filharmonia Kameralna. W latach 1987-90 była koncertmistrzem Orkiestry Sinfonica del Valle (Cali, Kolumbia) a w latach 1989-2009 koncertmistrzem w Warszawskiej Operze Kameralnej.

Mariola jest również doświadczonym pedagogiem, w swojej karierze była wykładowcą na Akademii Muzycznej w Warszawie (dzisiejszy Uniwersytet Muzyczny), dziekanem wydziału  instrumentów smyczkowych w Konserwatorium Muzycznym w Cali (Kolumbia). Aktualnie Mariola zajmuje się wyłącznie pedagogiką w wielu Warszawskich placówkach muzycznych realizujac autorski program nauczania.


Popularne posty z tego bloga

Andrzej Wróbel

Profesor Andrzej Wróbel ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w 1972 roku. Od tego roku jest zatrudniony w Uczelni jako pracownik dydaktyczny. Jego działalność artystyczna zaczęła się jeszcze przed ukończeniem studiów. W latach 1966-86 pracował w Zespole Kameralistów Filharmonii Narodowej pod kierunkiem K. Teutscha. W 1972 roku założył, razem z J. Tawroszewiczem, kwartet smyczkowy - "Kwartet Polski". Z tym kwartetem otrzymał nagrody na konkursach: Colmar - I nagroda, Belgrad - II nagroda, Monachium - III nagroda. Kwartet dokonał licznych nagrań dla radiofonii niemieckiej, szwajcarskiej, francuskiej i polskiej. Nagrał też płytę dla Polskich Nagrań. Kwartet ten niestety rozpadł się po 1981 roku. W latach 1972/73 Andrzej Wróbel pracował też w orkiestrze Filharmonii Narodowej. Od 1972 do 1985 pracował jako koncertmistrz w Warszawskiej Operze Kameralnej. Był założycielem Polskiej Orkiestry Kameralnej z Jerzym Maksymiukiem. W roku 1986 założył zespół kameraln...

Andrzej Orkisz

Andrzej Orkisz od szóstego roku życia uczył się gry na fortepianie, zaś od dwunastego - na wiolonczeli u Józefa Makowicza. W latach 1955-60 studiował grę na wiolonczeli w klasie Józefa Mikulskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Studia kontynuował w Paryżu pod kierunkiem Paula Torteliera (1961). Andrzej Orkisz debiutował w 1959 w Filharmonii Krakowskiej "Koncertem wiolonczelowym B-dur" Luigi Boccheriniego, z orkiestrą pod dyrekcją Witolda Krzemieńskiego. Od 1960 do 1962 grał w orkiestrze Opery Krakowskiej, w 1962 w Wielkiej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, w latach 1962-72 w Filharmonii Narodowej w Warszawie, gdzie był zastępcą koncertmistrza oraz koncertmistrzem. Z zespołem tym koncertował w większości krajów Europy, w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, Japonii oraz na Bliskim i Dalekim Wschodzie. Andrzej Orkisz jako solista występował w Polsce, wielu krajach europejskich i Meksyku. Działał również jako kameralista - w lata...